መጽሐፍ ቅዱስ ክፍል ፬ የሐዲስ ኪዳን መግቢያ
የሐዲስ ኪዳን መግቢያ ሐዲስ ኪዳን - ኪዳን የሚለው ቃል ተካየደ ከሚለው ግስ የመጣ የግእዝ ቃል ነው፡፡ ‹‹ ተካሄደ ›› ማለት ተዋዋለ፣ ተስማማ፣ ተማማለ ማለት ሲሆን ኪዳን ማለትም ውል ፣ ስምምነት ፣ መሐላ ማለት ነው፡፡ - ኪዳን በሁለት ወገኖች መካከል የሚመሠረት ውል ሲሆን ከተመሠረተ በኋላ በሁለቱ ወገኖች መካከል እንደ ሕግ ሆኖ የሚመሠረት ስምምነት ነው፡፡ - በመጽሐፍ ቁጥስ ውስጥ ኪዳን ሲባል ከእግዚአብሔር ለሰዎች የተሰጠና ሰዎች በእምነት የተቀበሉት ውል ነው፡፡ - ሐዲስ ኪዳን ከእግዚአብሔር ለሰዎች የተሰጠ የድኀነት ኪዳን ነው፡፡ ይኸውም በወልደ እግዚአብሔር በኢየሱስ ክርስቶስ የሚያምን ሁሉ የዘላለም ሕይወት እንሚያገኝ የሚያረጋግጥ ነው፡፡ - የዚህ ድኅነት ኪዳን ቃላትም፡- · ያመነ የተጠመቀም ይድናል፣ /ማር16÷16/ · በልጁ የሚያምን የዘላለም ሕይወት አለው /ዮሐ 3÷36/ · እውነት እውነት እላችኋላሁ በእኔ የሚያምን የዘላለም ሕይወት አለው /ዮሐ 6÷47/ · ሰው በልቡ አምኖ ይጸድቃል በአፉም መስክሮ ይድናልና /ሮሜ 1ዐ÷1ዐ-13፣የሐዋ 2÷21/ የሚሉትና የመሳሰሉት ቃላት ናቸው፡፡ - ሐዲስ ኪዳን ሲባል ፊተኛ ኪዳን እንዳለ ያመለክታል፡፡ ይህም ፊተኛ ኪዳን ብሎይ ኪዳን ነው፡፡ ብሎይ ኪዳንን ‹‹ ብሎይ ›› ያሰኘው የሐዲስ ኪዳን መምጣት ነው፡፡ ‹‹ አዲስ ማለቱ ፊተኛውን አስረጅቷል ›› እንዳለ /ዕብ 8÷13/ - ሐዲስ የተባለውም፡- 1. ካብ.ኪ. ያሳለፋቸው አንዳንድ ሥርዓቶች ስላሉ ነው፡፡ ምሳሌ - ግ
